Το πρακτορείο Reuters που ερευνά τα «πως και τα γιατί» από την πρώτη μέρα που υλοποιήθηκε το μακράν πιο εντυπωσιακό σχέδιο στα χρονικά των μυστικών υπηρεσιών στη Μέση Ανατολή, επικαλούμενο πηγές από το περιβάλλον της Χεζμπολάχ, αναφέρει ότι το ισραηλινό όπλο δεν ήταν οι βομβητές.
Σύμφωνα με τις συγκριμένες πηγές, η Μοσάντ γνωρίζοντας τον τρόπο με τον οποίο κινείται η σιιτική οργάνωση, κι έχοντας επί χρόνια μελετήσει κυρίως τη μεθοδολογία με την οποία διεξάγονταν οι έλεγχοι ασφαλείας, αποφάσισε να κατασκευάσει δική της μπαταρία.
Η συγκεκριμένη μπαταρία παγιδεύτηκε με την εξαιρετικά ισχυρή εκρηκτική ύλη 6 γραμμαρίων PETN (pentaerythritol tetranitrate).
Επιπροσθέτως οι ειδικοί πυροτεχνουργοί της Μοσάντ, όπως αποτυπώνεται και στο παρακάτω γράφημα, τοποθέτησαν ως επιταχυντή, ανάμεσα στα εκρηκτικά και τους δύο πόλους της μπαταρίας, μία εξαιρετικά εύφλεκτη πλαστική ύλη.
Έτσι, οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ, επί της ουσίας δημιούργησαν ένα «φονικό σάντουιτς» που είχε και επιπρόσθετη «φονική» -άκρως κομβική- καινοτομία: Δεν περιείχε μεταλλικά στοιχεία.
Όπως αποδεικνύεται, η συγκεκριμένη λεπτομέρεια ήταν αυτή που έκανε τη μεγάλη διαφορά για να στεφθεί η επιχείρηση με επιτυχία, καθώς κατάφεραν και τις πέρασαν χωρίς να υπάρξει απολύτως καμία ανησυχία από τους άνδρες της Χεζμπολάχ, κατά τον έλεγχο που έκαναν με ανιχνευτές μετάλλων, όταν οι βομβητές – φονικά όπλα έφτασαν στην καρδιά της Βηρυτού.
Τα πακέτα μεταφέρθηκαν σε ασφαλείς τοποθεσίες της Χεζμπολάχ και διανεμήθηκαν στα μέλη της σιιτικής οργάνωσης με τη συνέχεια να είναι γνωστή και… κυριολεκτικά εκρηκτική! Όπως αποκαλύπτεται, η Μοσάντ δημιούργησε εταιρεία κέλυφος με έδρα την Βουδαπέστη, προκειμένου να καταφέρει να προσεγγίσει την ταϊβανέζικη εταιρεία Apollo Systems, με έδρα την Ταϊπέι, η οποία προμήθευε τη Χεζμπολάχ, καθώς είχε την αποκλειστική διάθεση των βομβητών στην παγκόσμια αγορά.
Συγκεκριμένα, οι πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών του Ισραήλ υποδυόμενοι στελέχη της εταιρείας που υποτίθεται κατασκεύασε μία νέα μπαταρία πολύ μεγάλης διάρκειας έκαναν ραντεβού με τον ιδιοκτήτη της Apollo Systems, ζητώντας συνεργασία.
Ο ιδιοκτήτης της ταϊβανέζικης εταιρείας, αν και δεν εντυπωσιάστηκε από τον σχεδιασμό της μπαταρίας, τελικά, δέχθηκε να βάλει τον συγκεκριμένο τύπο μπαταριών έστω στον κατάλογο με τα πρόσθετα προϊόντα που οι δικοί του πελάτες θα μπορούσαν κατόπιν παραγγελίας να λάβουν.
Ο ίδιος δεν παρέλαβε ποτέ και δεν απέστειλε ποτέ φορτίο με φονικές μπαταρίες στην Χεζμπολάχ, όπως άλλωστε εξ αρχής είχε πει στα διεθνή μέσα ενημέρωσης που μίλησε μερικές ώρες μετά τις αλυσιδωτές εκρήξεις στην Βηρυτό.
Να σημειωθεί ότι οι Ισραηλινοί δημιούργησαν και κατοχύρωσαν ακόμη και κωδικό για τις μπαταρίες – φονιάδες, ο οποίος είναι ο LI-BT783.
Και για να εξασφαλίσουν πως θα είναι αυτή η μπαταρία που τελικά θα έφτανε μαζί με τους βομβητές στα χέρια της Χεζμπολάχ εξαπέλυσαν «ηλεκτρονική εκστρατεία» διαφήμισης των δυνατοτήτων του προϊόντος.
Χιλιάδες κριτικές και δημοσιεύσεις σε σελίδες πώλησης βομβητών διαφήμιζαν ως «must have» τις συγκεκριμένες μπαταρίες, οι οποίες τελικά αποτέλεσαν και τη μοιραία επιλογή της Χεζμπολάχ.
Στο τέλος της διαδρομής το «μακρύ χέρι» του Ιράν πλήρωσε ένα σημαντικό ποσό για την αγορά των συγκεκριμένων βομβητών και των μπαταριών τους, που ήταν η αρχή του τέλους της οργάνωσης με τη μορφή και τη δομή που την ξέραμε ότι είχε.
