Η πορεία του Μάριου Ηλιόπουλου, του Έλληνα μεγιστάνα που το 2024 απέκτησε τον ποδοσφαιρικό σύλλογο ΑΕΚ Αθηνών («Αθλητική Ένωσις Κωνσταντινουπόλεως»), μοιάζει βγαλμένη από μυθιστόρημα, ή καλύτερα, από πολλά μυθιστορήματα.
Η ζωή του, σημαδεμένη από την πολυτέλεια, την αντιπαράθεση και μια σειρά ανησυχητικών περιστατικών, θα μπορούσε κάλλιστα να τροφοδοτήσει πολλές σεζόν μιας τηλεοπτικής σειράς.
Μάλιστα, υπάρχει ήδη ένα βιβλίο, το «Dead in the water» («Παράλυτος», στη ναυτική γλώσσα ή «Νεκρός στο Νερό», κατά λέξη), που δημοσιεύθηκε το 2022 από τους δημοσιογράφους του Bloomberg, Μάθιου Κάμπελ και Κιτ Τσέλελ, το οποίο αφηγείται μερικά από τα πιο σκοτεινά επεισόδια της καριέρας του επιχειρηματία στον ναυτιλιακό κόσμο, συμπεριλαμβανομένου του ναυαγίου του πλοίου «Brillante Virtuoso» το 2011, και το οποίο χρησιμεύει ως βάση τηλεοπτικού σίριαλ.
Ο Μάριος Ηλιόπουλος, κληρονόμος της ναυτιλιακής εταιρείας Seajets, που ιδρύθηκε το 1990 μαζί με τον πατέρα του, Παναγιώτη «Τάκη» Ηλιόπουλο (πρώην έμπορο χρυσού, ο οποίος απεβίωσε τον Νοέμβριο του 2022), πέρασε από σχετικός άγνωστος σε εξέχουσα προσωπικότητα στην Ελλάδα.
Με το παρατσούκλι «Super Mario», σε αναφορά σε ένα διάσημο βιντεοπαιχνίδι αγώνων αυτοκινήτων, η εισβολή του στον κόσμο του μηχανοκίνητου αθλητισμού, τόσο ως οδηγός όσο και ως ιδιοκτήτης ομάδας ράλι, όπου μάλιστα υπέστη ένα σοβαρό ατύχημα, προηγήθηκε του άλματος του στο ποδόσφαιρο.
Οι διαπραγματεύσεις για την αγορά της ΠΑΕ ΑΕΚ από τον Δημήτρη Μελισσανίδη, τον εξίσου γνωστό Έλληνα μεγιστάνα του πετρελαίου και της ναυτιλίας, διήρκεσαν μήνες, μέχρι να ολοκληρωθούν.
Παρά την πώληση, που πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο του 2024, ο Μελισσανίδης, γνωστός για τις φιλανθρωπικές του δραστηριότητες σε συνεργασία με την Ορθόδοξη Εκκλησία, συνέχισε να εμφανίζεται μαζί με τον Ηλιόπουλο σε εκδηλώσεις του συλλόγου. Αυτή η προσέγγιση στην Εκκλησία, μέσω του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, του πνευματικού ηγέτη της Ορθόδοξης Εκκλησίας, έρχεται σε αντίθεση με τα σκάνδαλα που περιβάλλουν τον νέο ιδιοκτήτη της ΑΕΚ.
Ανάμεσα σε σεισμούς και επιδοτήσεις: Η διπλωματία του Ηλιόπουλου στο Αιγαίο
Η επιρροή του Μάριου Ηλιόπουλου εκτείνεται πέρα από τον αθλητικό και θρησκευτικό τομέα. Στις αρχές Φεβρουαρίου 2025, ο επιχειρηματίας προσφέρθηκε να καλύψει τα έξοδα διαμονής του ιατρικού προσωπικού που στάλθηκε στη Σαντορίνη, μετά από μια σειρά σεισμών που έπληξαν το ελληνικό νησιωτικό σύμπλεγμα των Κυκλάδων. Αυτή η χειρονομία, φαινομενικά αλτρουιστική, αποκτά άλλη διάσταση αν λάβουμε υπόψη τα εμπορικά συμφέροντα του Ηλιόπουλου στην περιοχή. Η Seajets, η εταιρεία του, διαχειρίζεται μια ακτοπλοϊκή γραμμή που συνδέει την Αθήνα με τις Κυκλάδες, μια επιχείρηση που θα ευνοούνταν από τη σταθερότητα και τον τουρισμό στην περιοχή.
Η οικογένεια Ηλιόπουλου έχει, επιπλέον, ξενοδοχειακές επενδύσεις στη Σαντορίνη και την Πάρο, μέσω του Empiria Group, ιδιοκτησίας του Αντώνη Ηλιόπουλου (αδελφού του Μάριου) και της συζύγου του. Αυτή η εταιρεία, παλαιότερα γνωστή ως Kanava Hotels & Resorts, διαχειρίζεται τα ξενοδοχεία Vedema, Istoria και Mystique στη Σαντορίνη, καθώς και τα ξενοδοχεία Parīlio και Cosme στην Πάρο.
Ωστόσο, η γενναιοδωρία του Ηλιόπουλου δεν είναι χωρίς αντιπαραθέσεις. Σύμφωνα με πηγές, η προσφορά του να πληρώσει τη διαμονή του ιατρικού προσωπικού στη Σαντορίνη προέκυψε κατά τη διάρκεια συνάντησης με τον Έλληνα Πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, στην οποία ο Ηλιόπουλος ζητούσε επιδοτήσεις για τις γραμμές της Seajets.
Η άφιξή του με ελικόπτερο στην έκτακτη συνάντηση, συνοδευόμενος από τους δημάρχους των νησιών της Μυκόνου, της Σύρου και της Τήνου, θεωρήθηκε από ορισμένους ως επίδειξη δύναμης και εξάρτησης των τοπικών αρχόντων από τον επιχειρηματία.
Ένας αξιωματούχος, μπροστά στις κάμερες, τον ρώτησε αν μπορούσε να καλύψει το κόστος διαμονής των γιατρών, στο οποίο ο Ηλιόπουλος συμφώνησε για να αποφύγει τη δημόσια αμηχανία.
Αντιφάσεις στη θάλασσα: Η υπόθεση των Κυθήρων και η αναζήτηση κέρδους
Ενώ ο Ηλιόπουλος επέδειξε την επιρροή του στις Κυκλάδες, σε ένα άλλο ελληνικό νησί, τα Κύθηρα, νότια της Πελοποννήσου, ξέσπασε αγανάκτηση.
Η Seajets απέσυρε ένα από τα φέρι μποτ της από τη γραμμή, επικαλούμενη ανάγκη επισκευής, αμέσως μετά τη δωρεάν μεταφορά μιας ομάδας γιατρών στο νησί. Αυτή η κίνηση ερμηνεύτηκε από τους κατοίκους ως τακτική πίεσης για την απόκτηση περισσότερων κρατικών επιδοτήσεων, μια υποψία που τροφοδοτεί την εικόνα ενός επιχειρηματία που επιδιώκει να μεγιστοποιήσει τα κέρδη του πάση θυσία.
Η φιλανθρωπία του Ηλιόπουλου επεκτείνεται και πέρα από τα ελληνικά σύνορα. Το 2023, δώρισε ένα εκατομμύριο ευρώ μετά από έναν καταστροφικό σεισμό στην Τουρκία. Αυτή η ενέργεια, σύμφωνα με γνωρίζοντες, θα μπορούσε να συνδέεται με τις επιχειρήσεις του στην Τουρκία και τη φιλία του με τον πρώην πρωθυπουργό της Τουρκίας Μπιναλί Γιλντιρίμ (2016-2018).
Η επιρροή του μεγιστάνα στην Ελλάδα είναι εμφανής. Βίντεο τον δείχνει να φτάνει σε ξενοδοχείο στη Θεσσαλονίκη, με δικό του όχημα, συνοδευόμενος επιδεικτικά από εντυπωσιακή αστυνομική δύναμη, αποτελούμενη από αστυνομικούς, περιπολικά και μοτοσικλέτες, σαν να ήταν αρχηγός κράτους.
Φτάνοντας στο ξενοδοχείο ο Ηλιόπουλος, συνοδευόμενος από τον ξάδερφό του Αντώνη (επίσης στέλεχος της ΑΕΚ), κατεβαίνει από το αυτοκίνητο, φορώντας κασκόλ της ομάδας του, όπου τους υποδέχονται με επευφημίες και υποκλίσεις… (δείτε εδώ το video)
Η φιλοδοξία του Ηλιόπουλου φαίνεται να μην έχει όρια. Μετά την εξαγορά της ΑΕΚ, δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να αγοράσει μέσα μαζικής ενημέρωσης -όπως έχει αποκαλύψει το LoneReporter.gr, αρχικά προσπάθησε να πάρει τον OPEN και εν συνεχεία το Kontra Channel, ενώ φέρεται να χρηματοδοτεί νεόκοπη ημερήσια οικονομικοπολιτική εφημερίδα-, ακολουθώντας το παράδειγμα άλλων Ελλήνων ολιγαρχών.
Ένα σκοτεινό παρελθόν: Ναυάγια, κυρώσεις και απάτες
Το ιστορικό του Μάριου Ηλιόπουλου, ως εφοπλιστή υπερωκεανίων, απέχει πολύ από το να είναι άψογο. Το βιογραφικό του περιλαμβάνει δύο ναυάγια, ένα από τα οποία με την τραγική απώλεια 24 ζωών.
Επιπλέον, συνδέεται με τουλάχιστον ένα πλοίο υπό αμερικανικές κυρώσεις, ένας αριθμός που θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερος δεδομένης της συνήθειάς του να κρύβει τα πλοία του πίσω από εικονικές εταιρείες σε αδιαφανείς δικαιοδοσίες και με τη χρήση παρένθετων προσώπων.
Όμως, το πιο σκανδαλώδες περιστατικό, που λεπτομερώς περιγράφεται στο βιβλίο «Dead in the water» και σε έρευνες της ελληνικής δημοσιογραφικής οργάνωσης Solomon, είναι μια απόπειρα ασφαλιστικής απάτης η οποία, αν είχε πετύχει, θα του είχε αποφέρει 77 εκατομμύρια δολάρια.
Τα σκάνδαλα δεν σταματούν εκεί. Πρόσφατες έρευνες αποκαλύπτουν την εικαζόμενη εμπλοκή του Ηλιόπουλου στην κλοπή φορτίων πετρελαίου από τη Βενεζουέλα, μια πλοκή που περιλαμβάνει μια εικονική εταιρεία εγγεγραμμένη στην Κύπρο και κατηγορίες στη Βενεζουέλα και τη Μαλαισία.
Το «Dead in The Water», έργο των Μάθιου Κάμπελ και Κιτ Τσέλελ, οι οποίοι ήδη το 2017 είχαν αποκαλύψει στο Bloomberg την υπόθεση του πετρελαιοφόρου Brillante Virtuoso, που δημοσιεύθηκε το 2022, αφηγείται μια από τις μεγαλύτερες απόπειρες απάτης στην ιστορία της ναυτιλιακής βιομηχανίας. Η πλοκή επικεντρώνεται στο πετρελαιοφόρο Brillante Virtuoso, ιδιοκτησίας του Ηλιόπουλου.
Το αίνιγμα του Brillante Virtuoso: Πειρατές, φωτιά και ένας δολοφονημένος ειδικός
Τον Ιούλιο του 2011, το Brillante Virtuoso, ένα πετρελαιοφόρο ιδιοκτησίας του Μάριου Ηλιόπουλου, έπλεε στον Κόλπο του Άντεν, μεταξύ Σομαλίας και Υεμένης, μεταφέροντας ένα φορτίο πετρελαίου αξίας 100 εκατομμυρίων δολαρίων από την Ουκρανία προς την Κίνα.
Σύμφωνα με την αρχική εκδοχή, βασισμένη σε μαρτυρίες του πληρώματος, το πλοίο δέχθηκε επίθεση από Σομαλούς πειρατές οι οποίοι, ανεξήγητα, έβαλαν φωτιά στο πλοίο αντί να το καταλάβουν για να ζητήσουν λύτρα, όπως ήταν η συνήθης πρακτική τους.
Οι αντιφάσεις δεν άργησαν να εμφανιστούν. Οι ασφαλιστικές εταιρείες του Λονδίνου, που είχαν ασφαλίσει το πετρελαιοφόρο για 77 εκατομμύρια δολάρια, ανέθεσαν στον Ντέιβιντ Μόκετ, έναν έμπειρο Βρετανό εμπειρογνώμονα με χρόνια διαμονής στο Άντεν της Υεμένης, να ερευνήσει το περιστατικό. Ο Μόκετ, μετά από μια μοναδική επιθεώρηση στο καμένο πλοίο, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υπήρχαν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι το Brillante Virtuoso είχε χτυπηθεί από ρουκέτες ή σφαίρες, αντικρούοντας την εκδοχή της διαχειρίστριας εταιρείας, η οποία είχε αποδώσει την πυρκαγιά σε ρουκέτες RPG που εκτοξεύθηκαν από πειρατές.
Λίγο μετά την αναφορά των προκαταρκτικών ευρημάτων του, ο Μόκετ πέθανε στην Υεμένη, τον Ιούλιο του 2011, όταν εξερράγη μια βόμβα τοποθετημένη στο αυτοκίνητό του. Οι αρχές της Υεμένης απέδωσαν τη δολοφονία σε τρομοκρατική επίθεση, αλλά καμία οργάνωση δεν ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση. Η υπόθεση παραμένει ανεξιχνίαστη.
Η τραγωδία δεν τελείωσε με τον θάνατο του Μόκετ. Η χήρα Σύνθια Μόκετ, όταν επικοινώνησε με έναν συνεργάτη του συζύγου της για να ζητήσει πληροφορίες σχετικά με την υπόθεση του Brillante Virtuoso, έλαβε μια ανατριχιαστική απάντηση: «Κυρία, ο φάκελος έχει κλαπεί». Ο νεαρός της εξήγησε ότι, λίγες μέρες μετά τη δολοφονία, κάποιος είχε εισβάλει στο γραφείο και είχε αφαιρέσει το ημερολόγιο του εμπειρογνώμονα και τον φάκελο του πλοίου.
Το 2014, τρία χρόνια μετά το περιστατικό, ο Ηλιόπουλος και η Τράπεζα Πειραιώς, η οποία του είχε δανείσει τα χρήματα για την αγορά του πετρελαιοφόρου, μήνυσαν τις ασφαλιστικές εταιρείες για να λάβουν την αποζημίωση για το Brillante Virtuoso, το οποίο είχε ήδη πωληθεί ως παλιοσίδερα για 700.000 δολάρια. Το ποσό που διεκδικούσαν ανερχόταν σε 77 εκατομμύρια δολάρια.
Η δίκη μετατράπηκε σε πεδίο μάχης. Ο Ηλιόπουλος δεν συμμορφώθηκε με τη δικαστική εντολή να προσκομίσει κρίσιμα ηλεκτρονικά αρχεία σχετικά με το πλοίο, προβάλλοντας δικαιολογίες που δεν έπεισαν το δικαστήριο.
Η συμπεριφορά του κατά τη διάρκεια της κατάθεσης, που χαρακτηρίστηκε από τον δικαστή Τζούλιαν Φλοξ ως «αποφευκτική, αναίσθητη και, σε ορισμένες περιπτώσεις, επιθετική και απειλητική», εξόργισε τον δικαστή, ο οποίος στην απόφασή του στις 10 Μαΐου 2016 τον περιέγραψε ως έναν «εξαιρετικά ακατάλληλο μάρτυρα». «Γενικά, είχα την πολύ σαφή εντύπωση ότι, σε μεγάλο βαθμό, δεν έλεγε την αλήθεια», κατέληξε ο δικαστής.
Η αστυνομία του Λονδίνου συνέλαβε τον Ηλιόπουλο κατά την έξοδό του από το δικαστήριο στο πλαίσιο των ερευνών για ασφαλιστική απάτη, αν και αφέθηκε ελεύθερος λίγο αργότερα, αφού κατέβαλε εγγύηση.
Η αίτηση αποζημίωσης του Ηλιόπουλου απορρίφθηκε, αλλά η δίκη για την αίτηση της Τράπεζας Πειραιώς να εισπράξει την εγγυητική κατάθεση συνεχίστηκε.
Τον Οκτώβριο του 2019, ένα δικαστήριο του Λονδίνου αποφάσισε υπέρ των ασφαλιστικών εταιρειών, απαλλάσσοντάς τις από την υποχρέωση να πληρώσουν για το πετρελαιοφόρο.
Η απόφαση ήταν κατηγορηματική: τόσο ο ιδιοκτήτης του πλοίου όσο και ένα άτομο από την εταιρεία ρυμουλκών που διέσωσε το πολύτιμο φορτίο για ένα σημαντικό ποσό ήταν αυτοί που, με τη βοήθεια δύο μελών του πληρώματος, ενορχήστρωσαν την υποτιθέμενη πειρατική επίθεση και την πυρκαγιά του Brillante Virtuoso.
Εκτός από το πλοίο, το φορτίο πετρελαίου, αξίας 100 εκατομμυρίων δολαρίων, ήταν επίσης ασφαλισμένο. Στη ναυτιλιακή βιομηχανία, είναι συνηθισμένο οι εταιρείες που διασώζουν φορτίο από πλοία σε κίνδυνο να λαμβάνουν ένα μέρος της αξίας του διασωθέντος ως αποζημίωση.
Στην περίπτωση του Brillante Virtuoso, την εργασία πραγματοποίησε η Five Oceans Salvage, με έδρα τον Πειραιά, η οποία υπέγραψε σύμβαση διάσωσης με τον Μάριο Ηλιόπουλο στις 6 Ιουνίου 2011, και ο υπεργολάβος της, η Poseidon Salvage, ιδιοκτησίας του Βασίλη Βεργού, με έδρα το Άντεν της Υεμένης.
Τα δύο σωστικά σκάφη της Poseidon, το ρυμουλκό ΒΟΥΚΕΦΑΛΑΣ και το αντιρρυπαντικό σκάφος ΠΟΣΕΙΔΩΝ IV, έφτασαν στο σημείο σε χρόνο ρεκόρ, σύμφωνα με την απόφαση του 2019. Οι δύο εταιρείες που συμμετείχαν στη διάσωση έλαβαν συνολικές αμοιβές 34 εκατομμυρίων δολαρίων.
Η δικαστική απόφαση υπέδειξε τον Βασίλη Βεργό ως ένα από τα βασικά πρόσωπα που βοήθησαν τον Μάριο Ηλιόπουλο να ενορχηστρώσει την πειρατεία και την καταστροφή του Brillante Virtuoso στις 6 Ιουνίου 2011. Οι υποτιθέμενοι πειρατές ήταν, στην πραγματικότητα, επτά άνδρες της ακτοφυλακής της Υεμένης.
Η υπόθεση του Brillante Virtuoso δεν σημαδεύτηκε μόνο από απάτη και δολοφονία, αλλά και από εκφοβισμό. Σύμφωνα με το βιβλίο «Dead in the water», υπήρξαν απειλές κατά δύο μαρτύρων και ξυλοδαρμός ενός δικηγόρου.
Ένα μέλος του πληρώματος, που αναγνωρίστηκε ως «Α.Μ.», ισχυρίστηκε ότι ο Μάριος Ηλιόπουλος τον απείλησε προσωπικά για να αλλάξει την κατάθεσή του. Σύμφωνα με τον «Α.Μ.», ο Ηλιόπουλος του ζήτησε «να μην πει τίποτα στον ερευνητή» και τον απείλησε ότι «θα σκότωνε αυτόν και την οικογένειά του αν τους πει τι ξέρει για το τι συνέβη στο πλοίο».
Ένας άλλος μάρτυρας δημοσίου ενδιαφέροντος, ο «Δ.Π.», ο οποίος εργαζόταν με τον Βεργό στην Poseidon Salvage κατά τη διάρκεια της προσποιητής πειρατείας, εξέφρασε επίσης φόβους για την ασφάλειά του.
Ο μάρτυρας κατέθεσε ότι «ο Βεργός είπε πως ο Ηλιόπουλος του είχε μιλήσει για μια δουλειά: να καταστρέψει ένα πλοίο για να πάρει την ασφάλεια» και ότι «το απόγευμα της 5ης Ιουλίου 2011, άκουσε -τον Βεργό- να λέει στο πλήρωμα του ρυμουλκού διάσωσης “ΒΟΥΚΕΦΑΛΑΣ” ότι δεν θα μπορέσουν να κοιμηθούν εκείνο το βράδυ. ¨Εχετε δουλειά να κάνετε” – τους είπε».
Ο «Δ.Π.» αρχικά αρνήθηκε να καταθέσει, φοβούμενος για τη ζωή του, αλλά αναγκάστηκε με δικαστική εντολή. Οι φόβοι του επαληθεύτηκαν λίγο μετά την ενημέρωση του δικαστηρίου από τις ασφαλιστικές εταιρείες σχετικά με την εμφάνιση ενός βασικού μάρτυρα.
Άγνωστοι άνδρες έφτασαν με δύο οχήματα στο χωριό του, όπου επισκεπτόταν τη σύζυγό του και τον τριών ετών γιο του, ενώ παρακολουθούσαν το σπίτι του για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο δε μάρτυρας προσεγγίστηκε… από μια ένοπλη ομάδα ιδιωτικής ασφάλειας!
Τελικά, κατέθεσε εξ αποστάσεως, μέσω βιντεοκλήσης, από άγνωστη τοποθεσία.
Όταν ο δικηγόρος της Τράπεζας Πειραιώς προσπάθησε να τον δυσφημίσει, ρωτώντας τον γιατί δεν είχε αναφέρει νωρίτερα τι είχε συμβεί, ο μάρτυρας -σύμφωνα με το βιβλίο- απάντησε ότι δεν εμπιστευόταν τις ελληνικές αρχές και ότι ο Μάριος Ηλιόπουλος είναι «Έλληνας ολιγάρχης» με τεράστια επιρροή.
Η υπόθεση στη Βενεζουέλα: Ένα νέο κεφάλαιο στο έπος του Ηλιόπουλου
Το βιβλίο «Dead in the water» περιγράφει πώς, μετά από περίπλοκα περιστατικά με τα πλοία του, ο Μάριος Ηλιόπουλος συνήθιζε να εμφανίζεται στις ασφαλιστικές εταιρείες, άλλοτε ως ιδιοκτήτης και άλλοτε ως διαχειριστής των πλοίων, σε μια φαινομενική προσπάθεια να αποφύγει τις ευθύνες. Η υπόθεση του Brillante Virtuoso φαίνεται να έχει απήχηση σε ένα νέο διεθνές σκάνδαλο, αυτή τη φορά με επίκεντρο τη Βενεζουέλα, που εμπλέκει τον Μάριο Ηλιόπουλο.
Στις 6 Ιουνίου 2022, ο Jean Karin López Ruiz, Προσωρινός Εισαγγελέας 73ος Εθνικός κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες, Οικονομικών και Οικονομικών Εγκλημάτων, της Εισαγγελίας της Βενεζουέλας, εξέδωσε μια «ειδοποίηση», ένα είδος πιστοποιητικού καλής διαγωγής, υπέρ της κυπριακής εταιρείας Highmedsea Shipping, Ltd και της διευθύντριάς της, της Ελληνίδας υπηκόου Χαραλαμπίας Γκόνη.
Η ειδοποίηση απευθυνόταν στον Cesar Enrique Calzadilla Iriarte, τον Βενεζουελάνο δικηγόρο που εκπροσωπούσε την κυπριακή εταιρεία. Στο έγγραφο, η Γκόνη, της οποίας το όνομα είναι θηλυκό, περιγράφεται σαν να ήταν άνδρας.
Η Highmedsea Shipping Ltd είχε καταγγελθεί από την Montmagastre Ventures Ltd, μια εταιρεία εγγεγραμμένη στο Μπελίζ το 2016, με υποκατάστημα στη Σερβία, η οποία την κατηγόρησε ότι συμμετείχε σε ένα σχέδιο απάτης και κλοπής πετρελαίου, χρησιμοποιώντας το πλοίο που τότε ονομαζόταν Berlina.
Η κυπριακή εταιρεία υποστήριξε ότι είχε προσληφθεί από έναν τρίτο, τη σερβική εταιρεία Omsk Trading D.O.O., για να μεταφέρει ένα εκατομμύριο βαρέλια αργού πετρελαίου Βενεζουέλας, το οποίο χύθηκε σε μια πλωτή αποθήκη που ονομαζόταν Cs Innovation, στις 6 Μαΐου 2021, ακολουθώντας τις οδηγίες της Omsk Trading D.O.O.
Η Highmedsea Shipping Ltd ισχυρίστηκε ότι είχε παράσχει έγγραφα στην Montmagastre Ventures Ltd, συμπεριλαμβανομένων συμβάσεων και οδηγιών, για να αποποιηθεί την ευθύνη για την κλοπή.
Ωστόσο, η Montmagastre συνέχισε να ασκεί νομικές ενέργειες, στη Βενεζουέλα και τη Μαλαισία, από το 2021, μηνύοντας την Highmedsea Shipping για τις ζημιές που προκλήθηκαν από την κλοπή του φορτίου.
Η αγωγή στη Μαλαισία και το πλαίσιο της Βενεζουέλας
Μια ανακοίνωση που δημοσιεύθηκε στις 28 Μαΐου 2024 στη σελίδα 17 της κυπριακής εφημερίδας Αλήθεια, τόσο στα αγγλικά όσο και στα ελληνικά, αναφέρεται στην αστική αγωγή No WA-27NCC-38-07/2021, που κατατέθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο της Κουάλα Λουμπούρ της Μαλαισίας από την Montmagastre Ventures Ltd κατά της Highmedsea Shipping, Ltd.
Η ανακοίνωση ζητά την εμφάνιση της κυπριακής εταιρείας ενώπιον του μαλαισιανού δικαστηρίου, προειδοποιώντας ότι η απουσία της μπορεί να οδηγήσει σε καταδίκη.
Για να κατανοήσουμε καλύτερα αυτή την υπόθεση, είναι απαραίτητο να πλαισιώσουμε την κατάσταση. Η κλοπή των φορτίων πετρελαίου στη Βενεζουέλα συνέβη μετά τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες κατά της Pdvsa, της κρατικής πετρελαϊκής εταιρείας της Βενεζουέλας. Αυτό άνοιξε την πόρτα σε λίγο γνωστές εταιρείες που ασχολήθηκαν με τη μεσιτεία και τη μεταφορά αργού πετρελαίου της Βενεζουέλας σε διεθνές επίπεδο, σε ορισμένες περιπτώσεις, για την πληρωμή χρεών που είχε συνάψει η Pdvsa.
Για την αποφυγή των κυρώσεων, χρησιμοποιήθηκαν διάφορες τακτικές: ψευδή ονόματα για τα πλοία, τα οποία συχνά αντιστοιχούσαν σε ακινητοποιημένα πλοία ή πλοία που ανήκαν σε στόλους παλιοσίδερων -απενεργοποιημένοι αναμεταδότες για την απόκρυψη της προέλευσης ή του προορισμού του φορτίου- και η εμφάνιση εικονικών εταιρειών που, με εσωτερική συνενοχή, ιδιοποιούνταν φορτία που δεν τους ανήκαν.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, το φορτίο πωλούνταν έναντι κρυπτονομισμάτων, χωρίς τα χρήματα να εισέρχονται στα ταμεία της Pdvsa, γεγονός που οδήγησε στην υπόθεση διαφθοράς γνωστή ως Pdvsa-Cripto, η οποία αποκαλύφθηκε στη Βενεζουέλα το 2023 και είχε ως αποτέλεσμα τη σύλληψη αξιωματούχων, πολιτικών και επιχειρηματιών, τόσο το 2023 όσο και το 2024.
Οι εμπλεκόμενες εταιρείες: Montmagastre, Highmedsea και Virosa
Η Montmagastre Ventures Ltd, η εταιρεία που κατηγορεί, είναι μια οντότητα που περιβάλλεται από μυστικότητα στη Βενεζουέλα.
Αν και εγγράφηκε στο Μπελίζ το 2016 και έχει υποκατάστημα στη Σερβία που δημιουργήθηκε τον Μάιο του 2020, ορισμένα δημοσιεύματα την έχουν συνδέσει με τους αδελφούς Ματζέντ και Χαλέντ Χαλίλ Ματζούμπ, ιδιοκτήτες κρατικών εργολάβων στη Βενεζουέλα σε τομείς όπως το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο, η ηλεκτρική ενέργεια και τα τρόφιμα.
Ωστόσο, πιο πρόσφατα δημοσιογραφικά ευρήματα υποδηλώνουν ότι η εταιρεία σχετίζεται με μια ομάδα Κολομβιανών επιχειρηματιών και με έναν Ιταλό μεγιστάνα που εδρεύει στη Χιλή, ο οποίος στο παρελθόν διατηρούσε στενή επιχειρηματική σχέση με έναν εμβληματικό Αμερικανό πολιτικό.
Η κατηγορούμενη, Highmedsea Shipping, Ltd, είναι μια εταιρεία που εγγράφηκε στις 22 Οκτωβρίου 2020 στη Λεμεσό της Κύπρου. Το μοναδικό γνωστό της πλοίο, το πρώην «Berlina», περιήλθε στην ιδιοκτησία της την ίδια ημέρα της δημιουργίας της, γεγονός που υποδηλώνει ότι η εταιρεία δημιουργήθηκε με τον μοναδικό σκοπό να είναι ιδιοκτήτρια του πλοίου.
Μέχρι τα μέσα του 2021, ο Ανδρέας Κλεάνθους, διευθυντής της κυπριακής εταιρείας συμβούλων επιχειρήσεων και επενδύσεων B.I.A Business & Investment Advisors, εμφανιζόταν ως διευθυντής της Highmedsea Shipping. Στη συνέχεια, η εταιρεία πέρασε υπό τη διεύθυνση της Χαραλαμπίας Γκόνη.
Ο Κλεάνθους, όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφους τον Ιούλιο του 2021 σχετικά με τη συμμετοχή της Highmedsea Shipping στο εμπόριο αργού πετρελαίου της Βενεζουέλας, δήλωσε ότι είναι ένας επαγγελματίας εταιρικός πράκτορας που τηρεί αυστηρούς κανόνες εμπιστευτικότητας και παρέχει υπηρεσίες διεύθυνσης και γραμματείας. «Δεν εμπλεκόμαστε ούτε έχουμε γνώση των συγκεκριμένων εμπορικών δραστηριοτήτων καθεμιάς από τις εταιρείες στις οποίες παρέχονται αυτές οι υπηρεσίες», δήλωσε, προσθέτοντας ότι δεν είχε γνώση ότι η Highmedsea Shipping Ltd, ούτε άλλες εταιρείες που διευθύνονταν από αυτόν στην Κύπρο εμπορεύονταν με τη Βενεζουέλα.
Ωστόσο, η δραστηριότητα της Highmedsea Shipping Ltd ήταν στενά συνδεδεμένη με εκείνη μιας άλλης κυπριακής εταιρείας: της Virosa Shipping Ltd, η οποία εμφανιζόταν ως διαχειρίστρια και τεχνική και εμπορική διαχειρίστρια του πλοίου Berlina κατά τη στιγμή της κλοπής του αργού πετρελαίου.
Ο ίδιος ο Κλεάνθους εμφανιζόταν, επίσης στα μέσα του 2021, ως γραμματέας της Virosa Shipping Ltd., μιας εταιρείας που εγγράφηκε τον Μάρτιο του 2018, με την ίδια διεύθυνση με την Highmedsea Shipping Ltd στη Λεμεσό της Κύπρου: Παύλου Μελά 11, 3040. Δεν φαίνεται τυχαίο ότι και οι δύο εταιρείες, διαχειρίστρια και ιδιοκτήτρια αντίστοιχα ενός και του αυτού πλοίου, μοιράζονταν την ίδια διεύθυνση.
Το όνομα Virosa Shipping Ltd μπορεί να μην λέει πολλά στην Κύπρο, αλλά στην Ελλάδα λέει. Η κυπριακή εταιρεία έχει ένα ελληνικό υποκατάστημα, που εγγράφηκε τον Απρίλιο του 2018 στην οδό Δημητρίου Γούναρη (4-6), Πειραιάς, Αττική, 18531.
Τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα, η εταιρεία εκπροσωπείται νομικά από τον Έλληνα υπήκοο Άγγελο Μητρόπουλο, ο οποίος, σύμφωνα με άτομα που γνωρίζουν το θέμα, είναι υφιστάμενος του Μάριου Ηλιόπουλου.
Η σύνδεση μεταξύ του Μάριου Ηλιόπουλου και της Virosa Shipping Ltd, της εταιρείας που διαχειριζόταν το πλοίο Berlina κατά τη στιγμή της κλοπής του αργού πετρελαίου, είναι αδιαμφισβήτητη.
Η Virosa Shipping έχει την επίσημη έδρα της στο ίδιο κτίριο που στεγάζει τα διοικητικά γραφεία της Seajets, της ακτοπλοϊκής εταιρείας του Ηλιόπουλου. Επιπλέον, η έδρα της Virosa Shipping Ltd βρίσκεται σε γραφεία που ανήκουν στον όμιλο εταιρειών του Ηλιόπουλου.
Το ίδιο κτίριο στον Πειραιά στεγάζει και άλλες εταιρείες ακινήτων και τουρισμού, τις οποίες διαχειρίζεται η Άννα Τζελέπη, σύζυγος του Μάριου Ηλιόπουλου.
Τζελέπη: Η επιχειρηματίας σύζυγος και ο τρόπος ζωής του Ηλιόπουλου
Η Άννα Τζελέπη, σύζυγος του Μάριου Ηλιόπουλου, είναι πιο γνωστή στο ευρύ κοινό ως σχεδιάστρια μαγιό της μάρκας Maa Boo και πρώην διευθύντρια μάρκετινγκ της Seajets.
Ήταν επίσης διευθύντρια της «Upgrade Properties» όταν αυτή η εταιρεία απέκτησε, σε δημοπρασία τον Φεβρουάριο του 2024, ένα κτίριο στην Αθήνα, δίπλα στο νέο γήπεδο της ΑΕΚ, με σκοπό να το χρησιμοποιήσει ως χώρο στάθμευσης.
Η «Upgrade Properties», με μετοχικό κεφάλαιο μόλις 100.000 ευρώ, απέκτησε το οικόπεδο και τις εγκαταστάσεις του κτιρίου για περισσότερα από 3,3 εκατομμύρια ευρώ.
Η Τζελέπη, η οποία σπάνια εμφανίζεται δημόσια με τον σύζυγό της, φαίνεται να ασχολείται με τις επιχειρήσεις ενώ ένας εκκεντρικός Ηλιόπουλος αφήνεται στην αθηναϊκή νυχτερινή ζωή, χορεύοντας και τραγουδώντας με καλλιτέχνες σε δημόσιες ή ιδιωτικές εμφανίσεις, ή πανηγυρίζοντας ευφορικά τις νίκες της ομάδας του στο γήπεδο.
Σε ένα από αυτά τα επεισόδια, στα τέλη του 2024, ενώ χόρευε ένα ζεϊμπέκικο πάνω σε δίσκους με λουλούδια σε νυχτερινό κέντρο, ο Ηλιόπουλος έπεσε στο πάτωμα και χρειάστηκε τη βοήθεια του τραγουδιστή Κωνσταντίνου Αργυρού για να σηκωθεί.
Το βίντεο του περιστατικού έγινε viral τον Ιανουάριο του 2025 (δείτε το εδώ), προκαλώντας ειρωνικά σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα σχετικά με το αν η πτώση ήταν προμήνυμα για την τύχη της ομάδας. Ο ίδιος ο Ηλιόπουλος εξέδωσε ανακοίνωση, προσπαθώντας να απαντήσει στα πειράγματα.
Omsk Trading, Ιταλοί μεσίτες και η σύλληψη στην Ελλάδα
Επιστρέφοντας στην υπόθεση της κλοπής αργού πετρελαίου από τη Βενεζουέλα, ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι η Omsk Trading DOO, η σερβική εταιρεία από την οποία η Highmedsea Shipping, Ltd. ισχυρίστηκε ότι έλαβε οδηγίες για τη φόρτωση και εκφόρτωση του αργού πετρελαίου.
Η Omsk Trading DOO εγγράφηκε στη Σερβία στις 20 Ιουλίου 2020, τρεις μήνες πριν από την ίδρυση της Highmedsea Shipping, Ltd στην Κύπρο. Η Omsk Trading, που βρίσκεται τώρα σε διαδικασία εκκαθάρισης, είχε ως μοναδικό μέτοχο τον Ιούρι Καβασίνι. Το όνομα του Καβασίνι ταυτίζεται με αυτό ενός Ιταλού πολίτη, στενού φίλου του Ιταλού μεσίτη πετρελαίου Έρικ Ροβέτα.
Ο Ροβέτα είναι γνωστό ότι συνεργάστηκε με τον συμπατριώτη του Μεξικανό Αλεσάντρο Μπατσόνι, τον Μεξικανό Χοακίν Λεάλ Χιμένες και άλλους ως μεσίτες στη μεταφορά αργού πετρελαίου της Βενεζουέλας, περίπου την ίδια εποχή που πραγματοποιήθηκε η κλοπή φορτίου από το πλοίο Berlina.
Ο εισαγγελέας Jean Karin López, που ερεύνησε την υπόθεση Berlina, κατηγόρησε τους Alessandro Bazzoni, Joaquín Leal Jiménez, José Luis Chávez Calva, Rodrigo Guerena Bobadilla και Jorge Germán Bonelli για εμπορία και παράνομο εμπόριο στρατηγικών πόρων ή υλικών, εγκληματικές ενώσεις, ξέπλυμα χρήματος.
Εντάλματα σύλληψης εκδόθηκαν στη Βενεζουέλα εναντίον του Αλεσάντρο Μπατσόνι και άλλων επιχειρηματιών που εμπλέκονται στην φερόμενη κλοπή αποστολών πετρελαίου.
Οι Έρικ Ροβέτα, Αλεσάντρο Μπατσόνι και ο Βενεζουελάνος Φρανσίσκο Ντ’Αγκοστίνο Κασάδο (συνεταίρος του Μπατσόνι) αποτέλεσαν αντικείμενο διεθνών ενταλμάτων σύλληψης, κατόπιν αιτήματος της Βενεζουέλας, για κλοπή αποστολών πετρελαίου της Βενεζουέλας. Οι Bazzoni και D’Agostino Casado τιμωρήθηκαν επίσης από το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, συμπεριλαμβάνοντάς τους στον κατάλογο OFAC, από τον Ιανουάριο του 2021 έως τον Ιανουάριο του 2025 για εμπορία αργού πετρελαίου της Βενεζουέλας κατά παραβίαση των κυρώσεων κατά της PDVSA.
Τον Απρίλιο του 2024, η ελληνική αστυνομία συνέλαβε τον Έρικ Ροβέτα στο σπίτι του στη Βάρη, περίπου 25 χιλιόμετρα νότια της διοικητικής έδρας της Seajets στην Αθήνα, κατόπιν αιτήματος του δικαστικού συστήματος της Βενεζουέλας. Στο σπίτι του Ροβέτα στη Βάρη βρίσκεται η Πινακοθήκη Domus, η πινακοθήκη της συζύγου του Γκλέντα Λορεντζάνι, ένα πολύ γνωστό μέρος για τον Iuri Cavasini (Omsk Trading DOO).
Μεταξύ 2020 και 2022, η Omsk Trading DOO, με λογαριασμούς στην Banca Intesa στο Βελιγράδι, ανέφερε αύξηση κερδών, αν και υποτίθεται ότι υπέστη ζημίες σε ίσες αναλογίες.
Ο φυγάς εισαγγελέας, ο συνήγορος υπεράσπισης και η «τρομοκρατική επιχείρηση»
Ο πρώην Εθνικός Εισαγγελέας της Βενεζουέλας για την Πρόληψη του Ξεπλύματος Χρήματος και των Οικονομικών Εγκλημάτων, Jean Karin López Ruiz, ο ίδιος άνθρωπος που απάλλαξε την κυπριακή εταιρεία Highmedsea Shipping —που συνδέεται με τον επιχειρηματία Μάριο Ηλιόπουλο— από την ευθύνη στην υπόθεση του πετρελαιοφόρου Berlina, και ο οποίος μέχρι πρόσφατα θεωρούνταν βασικό πρόσωπο στην καταπολέμηση της διαφθοράς στη χώρα του, βρίσκεται τώρα στο επίκεντρο ενός σκανδάλου που περιλαμβάνει κατηγορίες για δωροδοκία, εκβιασμό και ένα μυστηριώδες ταξίδι στην Ευρώπη. Ο López Ruiz, γνωστός για την εμπλοκή του στην υπόθεση υψηλού προφίλ «PDVSA-Cripto», η οποία διερεύνησε την κλοπή αποστολών πετρελαίου της Βενεζουέλας και την υπεξαίρεση κεφαλαίων μέσω κρυπτονομισμάτων, απομακρύνθηκε από το αξίωμά του στις 13 Φεβρουαρίου 2025, μετά από μια σειρά γεγονότων που έθεσαν υπόνοιες για τη συμπεριφορά του.
Η έρευνα εναντίον του επικεντρώνεται, αρχικά, στην φερόμενη αποδοχή δωροδοκίας ύψους 3 εκατομμυρίων ευρώ από τον Ιταλό επιχειρηματία Αλεσάντρο Μπατσόνι, ο οποίος είναι ένας από τους φυγάδες της δικαιοσύνης της Βενεζουέλας που κατηγορούνται σε σχέση με την υπόθεση PDVSA-Cripto. Η πληρωμή, η οποία πραγματοποιήθηκε από τον Bazzoni στο Μιλάνο της Ιταλίας, τον Ιανουάριο του 2025, φέρεται να είχε ως στόχο την άρση των ενταλμάτων σύλληψης που εκκρεμούσαν στη Βενεζουέλα για τον Bazzoni και τη σύζυγό του, τη Νορβηγίδα τραπεζίτη Siri Evjemo-Nysveen, η οποία εμπλέκεται επίσης στην προαναφερθείσα υπόθεση.
Κουδούνια συναγερμού σήμαναν όταν ο Λόπεζ Ρουίζ, συνοδευόμενος από τη σύζυγό του, Μαρία Ντε Λος Άντζελες Βαλένσια Μοντόγια, και τον μικρό τους γιο, επιβιβάστηκαν σε μια πτήση Plus Ultra με προορισμό τη Μαδρίτη της Ισπανίας στις 22 Δεκεμβρίου 2024. Το ταξίδι, που πραγματοποιήθηκε σε business class, μια σπάνια πολυτέλεια για έναν δημόσιο αξιωματούχο της Βενεζουέλας του οποίου ο μισθός δυσχεραίνει την κάλυψη τέτοιων εξόδων, έθεσε υπόνοιες. Αυτό που αρχικά παρουσιάστηκε ως διακοπές στο τέλος του έτους σύντομα μετατράπηκε σε μυστήριο, καθώς ο εισαγγελέας σταμάτησε να απαντά στις κλήσεις του Γενικού Εισαγγελέα της Βενεζουέλας Τάρεκ Γουίλιαμ Σάαμπ.
Η έλλειψη επικοινωνίας πυροδότησε μια προειδοποίηση που οδήγησε στις πρώτες καταγγελίες για φερόμενο εκβιασμό από τον τότε εισαγγελέα Λόπεζ εναντίον όσων ερευνούνταν στις υποθέσεις που χειρίστηκε, πολλές από τις οποίες σχετίζονταν με το σκάνδαλο PDVSA-Cripto. Μερικά από αυτά τα άτομα ήταν στη φυλακή, ενώ άλλα, όπως ο Μπατσόνι, ήταν φυγάδες που διέφυγαν της δικαιοσύνης. Υποστηρίζεται ότι ο Λόπεζ Ρουίζ, εκμεταλλευόμενος τη θέση του, απαίτησε πληρωμές σε αντάλλαγμα για την «ελαφρύνση» της νομικής κατάστασης των κατηγορουμένων.
Πηγές της δικαιοσύνης της Βενεζουέλας ανέφεραν ανεπίσημα ότι ο Λόπεζ Ρουίζ επέστρεψε στη Βενεζουέλα στις 11 Φεβρουαρίου 2025 και ότι η αντικατάστασή του από τη θέση του εισαγγελέα έγινε μόλις δύο ημέρες αργότερα, γεγονός που υποδηλώνει τη σοβαρότητα των κατηγοριών.
Τη νύχτα της Παρασκευής 14 Φεβρουαρίου 2025, η κατοικία του López Ruiz στο Καράκας δέχτηκε έφοδο από αξιωματικούς της Γενικής Διεύθυνσης Στρατιωτικής Αντικατασκοπείας (DGCIM). Η επιχείρηση είχε ως αποτέλεσμα την κατάσχεση αποδεικτικών στοιχείων που θα μπορούσαν να είναι κρίσιμα για την έρευνα: τρία λάπτοπ, δύο κινητά τηλέφωνα, κοσμήματα και περίπου 40.000 δολάρια σε μετρητά. Η κατοχή αυτού του σημαντικού χρηματικού ποσού είναι δύσκολο να δικαιολογηθεί με τον μισθό ενός εισαγγελέα της Βενεζουέλας.
Αυτή η έφοδος και τα στοιχεία που συλλέχθηκαν ενισχύουν τις υποψίες γύρω από τις παράνομες δραστηριότητες του πρώην εισαγγελέα. Κατά ειρωνικό τρόπο, είχε προηγουμένως ηγηθεί ερευνών για λαθρεμπόριο μετρητών στην υπόθεση που είναι γνωστή στη Βενεζουέλα ως «Χάρτινα Χέρια» και άλλες υποθέσεις λαθρεμπορίου όπλων. Καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του, ακόμη και πριν από την υπόθεση PDVSA-Crypto που του έδωσε διεθνή προβολή, είχε ήδη γίνει στόχος επιθέσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στην υπόθεση «Paper Hands» επειδή φέρεται να ζήτησε χρήματα με αντάλλαγμα το ξεμπλοκάρισμα τραπεζικών λογαριασμών.
Η έρευνα δεν επικεντρώνεται μόνο στον Λόπεζ Ρουίζ, αλλά επεκτείνεται και σε ένα φερόμενο δίκτυο συνεργών που διευκόλυναν τις επιχειρήσεις του. Μεταξύ αυτών που ερευνήθηκαν είναι ο δικηγόρος César Calzadilla. Ο πρώην εισαγγελέας της πολιτείας Zulia José Gregorio Muñoz. και ο πρώην πρόεδρος του Ποινικού Δικαστικού Περιφερειακού της πολιτείας Ζούλια, Πέδρο Βελάσκο Πριέτο. Κατηγορούνται ότι ήταν μέρος ενός δικτύου που συνέδεε τον Calzadilla (τον ίδιο συνήγορο υπεράσπισης της εταιρείας που κατείχε το πλοίο που παλαιότερα ονομαζόταν Berlina, και εμπλέκεται στην υπόθεση κλοπής πετρελαίου) με τους δικηγόρους των κατηγορουμένων, προκειμένου να τους πιέσει να δωροδοκήσουν.
Επιπλέον, αναφέρθηκαν συναντήσεις μεταξύ του πρώην εισαγγελέα Λόπεζ Ρουίζ και του δικηγόρου Σέζαρ Ενρίκε Καλζαδίγια στη Μαδρίτη της Ισπανίας. Μια πηγή στην ισπανική πρωτεύουσα ισχυρίστηκε ότι τους έχει δει να συναντώνται αρκετές φορές, τροφοδοτώντας υποψίες για πιθανό συντονισμό με σκοπό την επηρεασμό δικαστικών υποθέσεων με αντάλλαγμα οικονομικό όφελος.
Ο φυγάς Αλεσάντρο Μπατσόνι είναι ύποπτος ότι παρείχε αποδεικτικά στοιχεία στην Εισαγγελία της Βενεζουέλας προκειμένου να εξασφαλίσει τη σύλληψη του πρώην εισαγγελέα Λόπεζ και να επικαλεστεί το συμβιβασμό για την παραδοχή της ενοχής.
Η έρευνα για την πρώην εισαγγελέα Jean Karin López Ruiz έφερε στο φως όχι μόνο πρόσφατες κατηγορίες αλλά και πτυχές του παρελθόντος του που σκιάζουν την ακεραιότητά του. Ορισμένες πηγές που συμβουλεύτηκαν υποδηλώνουν ότι ο Λόπεζ Ρουίζ μπορεί να διατήρησε σιωπηλή πίστη στην πρώην Γενική Εισαγγελέα της Βενεζουέλας Λουίζα Ορτέγκα Ντίαζ, η οποία έφυγε από την κυβέρνηση του Νικολάς Μαδούρο το 2017 και διέφυγε από τη Βενεζουέλα.
Άλλες κατηγορίες εναντίον του συνηγόρου υπεράσπισης της Μπερλίνα
Όσον αφορά τον Cesar Enrique Calzadilla Iriarte, δικηγόρο υπεράσπισης των επιχειρηματιών που κατηγορούνται για κλοπή πετρελαίου, μια πηγή που συμβουλεύτηκε πιστεύει ότι διέφυγε στην Ισπανία από φόβο μήπως συλληφθεί στη Βενεζουέλα για μια άλλη υπόθεση, με την ονομασία «Τρομοκρατική Επιχείρηση Όχι στα Χριστούγεννα».
Ο Υπουργός Εσωτερικών, Δικαιοσύνης και Ειρήνης της Βενεζουέλας, Ντιοσντάδο Καμπέλο, δείχνει ένα διάγραμμα όσων εμπλέκονται στο Σχέδιο «Όχι στα Χριστούγεννα». Νοέμβριος 2024.
Τον Νοέμβριο του 2024, ο Υπουργός Εσωτερικών, Δικαιοσύνης και Ειρήνης της Βενεζουέλας, Ντιοσντάδο Καμπέλο, κατήγγειλε σε συνέντευξη Τύπου ένα σχέδιο πρόκλησης χάους στη Βενεζουέλα κατά τη διάρκεια των αργιών του Δεκεμβρίου, με σκοπό την αποτροπή της ορκωμοσίας του Νικολάς Μαδούρο στις 10 Ιανουαρίου 2025 για μια νέα προεδρική θητεία, αφού η αντιπολίτευση είχε απορρίψει τα αποτελέσματα των προεδρικών εκλογών του Ιουλίου 2024. Το όνομα του Καλτσαδίγια εμφανιζόταν στο διάγραμμα που παρουσίασε ο υπουργός, αν και δεν αναφερόταν άμεσα.
Ο Καλζαδίγια φέρεται να συνδέεται στη Βενεζουέλα με τον πρώην ανώτατο εισαγγελέα της πολιτείας Ζούλια, Χοσέ Γκρεγκόριο Ροντόν Μουνιόζ, και τον πρώην πρόεδρο του Ποινικού Δικαστικού Περιφερειακού της πολιτείας αυτής, πρώην δικαστή Πέδρο Βελάσκο Πριέτο, οι οποίοι συνελήφθησαν για συμμετοχή στην πλεκτάνη. Ο Καλζαντίγια έχει επίσης αναγνωριστεί ως ο φερόμενος ως χειριστής και επικεφαλής ενός διεφθαρμένου δικαστικού δικτύου στην πολιτεία Ζούλια.
Τα δεξαμενόπλοια του Ηλιόπουλου: Κυρώσεις, αλλαγές ονόματος και σκιώδεις επιχειρήσεις
Το 2019, το πετρελαιοφόρο Despina Andrianna, που συνδέεται με τον Μάριο Ηλιόπουλο, δέχθηκε κυρώσεις από το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, μαζί με την ιδιοκτήτρια εταιρεία του, Ballito Bay Shipping Incorporated (εγγεγραμμένη στη Λιβερία), και την διαχειρίστρια εταιρεία, ProPer In Management Incorporated, εγγεγραμμένη στην Ελλάδα και εδρεύει στο ίδιο κτίριο με τη Seajets. Ο λόγος: η μεταφορά αργού πετρελαίου της Βενεζουέλας στην Κούβα. Η περίπτωση της Μπερλίνας ακολούθησε παρόμοιο μοτίβο με αυτήν της Δέσποινας Ανδριάννας.
Η Virosa Shipping Ltd., συνδεδεμένη με την Iliopoulos, εκμεταλλευόταν, εκτός από το Berlina (τώρα Tracos), τα πλοία Saint Marcella (τώρα Anna A) και Cecilia A (τώρα Lucia A). Περιέργως, μετά από προφανείς αλλαγές ονόματος και ιδιοκτησίας, αυτά τα πλοία, τα οποία ανήκαν στον Virosa (Ηλιόπουλο), περιήλθαν στην ιδιοκτησία, μεταξύ Ιουνίου και Ιουλίου 2023, της Gama Link Tech Services Co, μιας ινδικής εικονικής εταιρείας που, σύμφωνα με ένα ουκρανικό οικονομικό ερευνητικό κέντρο, συμμετείχε στην εξαγωγή ρωσικών πετρελαϊκών προϊόντων το 2024.
Μια δικαστική πηγή που συμβουλεύτηκε πιστεύει ότι το Iliopoulos συνδέεται με άλλα πλοία που έχουν επιβληθεί κυρώσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως τα δεξαμενόπλοια Astra (τώρα Lumis), Ivy, Leopard, Panda και Owens (τώρα Raine). Αυτά τα τέσσερα πετρελαιοφόρα, που έφεραν βιετναμέζικη σημαία, δέχτηκαν κυρώσεις για παραβίαση των κυρώσεων των ΗΠΑ κατά της Ρωσίας και του Ιράν.
Η βιετναμέζικη εταιρεία Sao Viet Petrol Transportation Company Limited (Sao Viet) είναι ο πραγματικός ιδιοκτήτης του δεξαμενόπλοιου Panda, το οποίο κατέπλευσε σε ρωσικό λιμάνι όπου οι τιμές του πετρελαίου διαπραγματεύονταν πάνω από το όριο των 60 δολαρίων. Το Σάο Βιετνάμ κατέχει επίσης τα πετρελαιοφόρα Ivy και Leopard. Τα δεξαμενόπλοια Astra και Owens, που επίσης αποτελούν μέρος του στόλου του Σάο Βιετνάμ, μετονομάστηκαν και μεταφέρθηκαν σε άλλες βιετναμέζικες εικονικές εταιρείες στα τέλη του 2024: Hung Phat Maritime Trading (πρώην Owens) και Ocean Express Shipping Co Ltd (πρώην Astra).
Άλλες αντιπαραθέσεις
Ακολουθούν μερικές άλλες αντιπαραθέσεις γύρω από τον Μάριο Ηλιόπουλο και την οικογένειά του:
Ναυάγιο Iron Antonis (1994): Η βύθιση ενός φορτηγού πλοίου της οικογένειας Ηλιόπουλου στον Νότιο Ατλαντικό είχε ως αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο 24 μελών του πληρώματος. Το πλοίο είχε προηγουμένως παροπλιστεί από τον γαλλικό νηογνώμονα λόγω της επικινδυνότητάς του, αλλά φέρεται να προσκομίστηκαν πλαστά πιστοποιητικά από ελληνικό νηογνώμονα. Ενώ ο Μάριος Ηλιόπουλος αθωώθηκε στην υπόθεση αυτή, ο αδελφός του, Αντώνης Ηλιόπουλος, καταδικάστηκε για ανθρωποκτονία εξ αμελείας.
Παρόμοια περιστατικά με τα δεξαμενόπλοια Elli (2009) και Brillante Virtuoso (2011) στον Κόλπο του Άντεν: Και τα δύο πλοία ιδιοκτησίας του Ηλιόπουλου υπέστησαν περιστατικά στην ίδια γεωγραφική περιοχή. Το Elli έσπασε στα δύο μετά από πυρκαγιά, εγείροντας υποψίες παρόμοιες με την μεταγενέστερη περίπτωση του Brillante Virtuoso.
Χρέη της Seajets: Παρά τον ισχυρισμό του Ηλιόπουλου ότι η εταιρεία του, Seajets, είχε «σχεδόν μηδενικό χρέος», τα οικονομικά αρχεία έδειχναν σημαντικά χρέη, γεγονός που αντικρούει αυτή τη δήλωση. Η υπόθεση Brilliant Virtuoso αποκάλυψε επίσης ότι ο Ηλιόπουλος αντιμετώπιζε σοβαρές οικονομικές δυσκολίες το 2011, κάτι που μπορεί να ήταν ένα κίνητρο για την φερόμενη απάτη.
Συνθήκες Εργασίας στη Seajets: Η εταιρεία πλοίων υψηλής ταχύτητας Seajets έχει επανειλημμένα επικριθεί από τα ναυτικά συνδικάτα για φερόμενες παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας, συμπεριλαμβανομένων των πολλών ωρών εργασίας, της παραποίησης των αρχείων του πληρώματος και του εκβιασμού των ναυτικών ώστε να αποδέχονται μισθούς κάτω των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Έχουν υπάρξει ακόμη και αναφορές για τη χρήση ενός «σκιάχτρου» για την προσομοίωση της παρουσίας ενός φύλακα ασφαλείας σε ένα πλοίο υπό επισκευή, σε μια προσπάθεια εξοικονόμησης κόστους.
Διαμάχη για το κρουαζιερόπλοιο «Η Θεά της Νύχτας» (2024): Το πλοίο, που προοριζόταν να στεγάσει αστυνομικούς κατά τη διάρκεια της συνόδου κορυφής της G7 στην Ιταλία, καταγγέλθηκε από τα συνδικάτα των ιταλικών αστυνομικών για άθλιες και ακατοίκητες συνθήκες σε τουλάχιστον 150 καμπίνες, παρά το γεγονός ότι είχε διαφημιστεί ως «πολυτελώς ανακαινισμένο». Το ιταλικό Υπουργείο Εσωτερικών κατήγγειλε εν μέρει τη σύμβαση και ζήτησε αποζημίωση, συμπεριλαμβανομένης της ζημίας στην εικόνα της εταιρείας. Επιπλέον, η διοίκηση του πλοίου έχει συνδεθεί με τον Κύπριο επιχειρηματία της ναυτιλίας Χαράλαμπο Μανώλη, μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα που συνδέεται με το πλοίο που αποθήκευε το νιτρικό αμμώνιο που προκάλεσε την έκρηξη στο λιμάνι της Βηρυτού, στον Λίβανο, το 2020.
Αναπάντητα ερωτήματα
Η διαμάχη που ακολουθεί τον Μάριο Ηλιόπουλο και τον στενό του κύκλο εγείρει αρκετά ερωτήματα:
- Μήπως ο επιχειρηματίας και η σύζυγός του πλουτίζουν τα τελευταία χρόνια λεηλατώντας αργό πετρέλαιο της Βενεζουέλας και εκμεταλλευόμενοι το ταραγμένο διεθνές θαλάσσιο τοπίο, που χαρακτηρίζεται από τις κυρώσεις των ΗΠΑ σε χώρες όπως η Βενεζουέλα, η Κούβα, η Ρωσία και το Ιράν;
- Μήπως αυτές οι σκιώδεις συναλλαγές, αυτές οι αδιαφανείς πηγές εισοδήματος, χρησίμευσαν ως οικονομική σανίδα σωτηρίας για την αναζωογόνηση της περιουσίας του Ηλιόπουλου μετά τις οικονομικές δυσκολίες που, σύμφωνα με την υπόθεση Brillante Virtuoso, αντιμετώπιζε ο επιχειρηματίας την τελευταία δεκαετία; Ήταν άραγε αυτό το ίδιο κεφάλαιο αμφίβολης προέλευσης που επέτρεψε στον Ηλιόπουλο να δαπανήσει περίπου 90 εκατομμύρια ευρώ για να αποκτήσει το 85% των μετοχών της ποδοσφαιρικής ομάδας ΑΕΚ;
Δεδομένης αυτής της συσσώρευσης ερωτημάτων, τίθεται το ερώτημα:
- Ποια μέτρα θα λάβουν ή θα πρέπει να λάβουν η FIFA, η UEFA, η ΕΠΟ και η ελληνική κυβέρνηση, όπως και οι διοικητικές αρχές του παγκόσμιου και ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου αντίστοιχα (και όχι μόνο), κατά της ελληνικής ομάδας ΑΕΚ και δη κατά του εν λόγω επιχειρηματία;
- Ποιες νομικές ενέργειες θα γίνουν μετά τις επίμαχες αποκαλύψεις και ποιες έρευνες οφείλουν να διεξάγουν οι ελληνικές και οι αμερικανικές αρχές, προκειμένου να διευκρινίσουν αυτά τα γεγονότα και, εάν χρειαστεί, να τιμωρήσουν τους υπεύθυνους;
Οι αμφιβολίες επιμένουν… ζητώντας σαφείς απαντήσεις.
Πηγές: expresa.se
